اصول عملکردی درایو الکتریکی و نقش هر قطعه
اصول عملکردی درایو الکتریکی و نقش هر قطعه
درایو الکتریکی در حقبقت یک دستگاه الکترومکانیکی است که انرژی الکتریکی را به انرژی مکانیکی تبدیل می کند تا حرکت را به مکانیسم های مختلف درگیر در کنترل فرآیند منتقل کند.
منبع تغذیه ورودی A.C یا D.C از طریق مدار مدولاسیون قدرت به موتور متصل می شود. پارامترهای ورودی موتور (ولتاژ، جریان) و پارامترهای خروجی موتور (گشتاور، سرعت) توسط سنسورهای مناسب سنجش می شوند. بار مکانیکی به موتور متصل است. داده های حسگر به کنترل کننده داده می شود. یک مرجع برای حداکثر ولتاژ جریان ورودی و گشتاور مورد نظر، سرعت و غیره تنظیم شده است. توان ورودی به موتور از طریق مدار مدولاسیون توان تغذیه می شود. ولتاژ، جریان، سرعت، گشتاور توسط سنسورهای مربوطه حس می شود.
جریان راه اندازی با اعمال ولتاژ کاهش یافته در هنگام شروع کنترل می شود. کنترل کننده پالس می دهد و مدار مدولاسیون توان را بر اساس آن کار می کند. ولتاژ ورودی نیز به طور همزمان حس می شود. یک مرجع تنظیم شده است، یعنی سرعت مورد نظر تنظیم شده است. سنسور سرعت و گشتاور را حس می کند و سیگنال بازخورد می دهد. بر اساس سیگنال بازخورد، کنترل کننده مدار مدولاسیون قدرت را اجرا می کند. مدار مدولاسیون قدرت، توان ورودی (یا ولتاژ) را طوری تعدیل می کند که به سرعت مورد نظر برسد.
درایو الکتریکی چیست؟
درایو الکتریکی (Electric Drive) را می توان به عنوان سیستمی تعریف کرد که برای کنترل حرکت یک ماشین الکتریکی استفاده می شود. این درایو از یک موتور اصلی مانند موتور بنزینی، در غیر این صورت دیزل، توربین های بخار و در غیر این صورت موتورهای گازی، الکتریکی و هیدرولیک مانند یک منبع اصلی انرژی استفاده می کند. این محرک‌های اولیه انرژی مکانیکی را به سمت درایو برای کنترل حرکت تامین می‌کنند.
یک درایو الکتریکی را می توان با یک موتور محرک الکتریکی و همچنین یک سیستم کنترل پیچیده برای کنترل شفت چرخش موتور ساخت. در حال حاضر کنترل این امر به سادگی با استفاده از نرم افزار قابل انجام است. بنابراین، کنترل دقیق تر می شود و این مفهوم درایو نیز سهولت استفاده را ارائه می دهد.